Adı Mühim Değil
- Ümit Şimşek
- 24 Eki 2024
- 1 dakikada okunur
Güncelleme tarihi: 29 Eki 2024
Dört duvar, yapayalnız
Beklenenler de gelmiyor arttık
Şiir, duvar, ben dost bana
Bir de…
Kahrolası gardiyan,
İşte bağırıyor: “Yemek geldi!”
Bulandırıyor yine her şeyi
Su çığlıkları büyüyor kulaklarımda
Sanırım,
Yağmur yürüyor sokaklarda
Tiz bir kadın sesi…
Radyoda.
Bense yanıp tutuşuyorum özlemiyle
Bir yanda yağmur,
Öbür yanda kaybolan yılar
Ve hiç susmuyor anılar
Ulaşamadığım, kavuşamadığım
Adı mühim değil!
Sevdalar var, biliyorum
Benim tek aşkım: yalnızlık
Diyorum mecburum
Kaçmak istiyorum, kurtulmak
Kapıları bekliyor gardiyan
Geçit vermiyor yalnızlık
Ara sıra yemekler sunuyor
Sevdaymış öyle diyor
Yüreğimdeki ateşle büyüyor yemek
Ağzıma attım, tadacağım
Dişlerim dökülüyor, lokma yerde
Ve yalnızlık düşüyor yine mahzene
“Anlatılamayan bir sevda
Anlamsız bir gün daha bitti
Bir çizik daha at duvara”
Atıyorum…
Şimdi bana kaybolan yıllarımı verseler ile
Keşkeler başımda
“Ah!” diyorum “keşke”
Ne gün öleceğimi bilsem
Günleri atardım bir bir ömrümden
Son gün, son dakika
Ölünecekse ben
Bulutların üstünde,
Bir efsanenin yüreğinde öleceğim
Adı mühim değil!
Nur yüzlü bir güzelin narıyla
Anka’nın çığlığında can vereceğim
Aralık 2000
ความคิดเห็น